Koproducentski projekat “Edvard II”, sjevernomakedonske Nacionalne ustanove Centar za kulturu (NUCK) „Jordan H. K. Džinot“ iz Velesa i bugarskog Dramskog teatra „Masalitinov“ iz Plovdiva, biće izveden večeras(7. novembra) – četvrtog dana „Međunarodnog festivala glumca Nikšić 2024“. Koautori teksta su Sašo Dimoski i Andrij Žoldak, po motivima istoimene drame poznatog engleskog dramatičara Kristofera Marloua. Režiju je uradio Andrij Žoldak, a dramaturg je Sašo Dimoski. Scenografija je djelo Andrij Žoldaka i Daniela Žoldaka, a kostimografija Simona Mačabelia i Rade Vasileva. Asistent režije je Nikola Kimovski. Muzika je odradio Saško Kostov, a prevod i lekturu Vesna Kostovska. U predstavi igraju: Boris Krstev, Ilin Jovanovski, Jovana Miladinova, Vasil Zafirčev, Jordan Vitanov, Branko Mihajloski, Kire Acevski, Nikola Petkovik, Sandra Tančeva, Marija Barkova, Leonida Gulevska, Boban Aleksoski, Todor Stojkovski.
Ovaj pozorišni komad pokreće kompleksan fenomen na više nivoa i nije namijenjen osobama mlađim od 16 godina. Predstava je premijerno izvedena 6. avgusta 2023. godine.
„EdvardII“, kako pojašnjava reditelj Žoldak, ima nekoliko različitih pravaca:
„Glavni je priča o Edvardu II u Marloovom komadu, a zatim Šekspirovom Ričardu II. Teme glavne drame koje su mi zanimljive i o kojima pričamo su: odnos oca i sina, u odsustvu majke, motivi moći i luksuza i iz koga proizilaze, luksuzno naslađivanje, energija mladih ljudi i njihova prodornost. Takođe, brak Edvarda i stvaranje porodice… i nekompatibilnost. Tu su i promjena Edvardove seksualne orijentacije i njegova strastvena ljubav prema muškarcima. Takođe, smrt oca, kralja, a posljedično i nestanak barijera i prepreka za sina. Posebno je ludilo napuštene žene – žene i kraljice, i plan da se ubije muž. Tu je tama ljudske psihe, psiholoških i seksualnih odnosa među ljudima. Ali krajnji sukob 21. veka je sukob za prevlast, između muškarca i žene, i kroz ovu predstavu vidjećemo kako se to odvija. Ove niti priče su ispričane kroz različite forme pozorišta, od psiholoških istinitih situacija do ritualnog pozorišta i od savremenog fizičkog teatra do mogućeg teatra budućnosti. U centru priče su Glumci koji su stvarne Ličnosti i kroz njih možemo vidjeti i nešto o ljudima koji žive danas.
Ovdje postavljamo pitanje: Da li su se ljudi promijenili, od tih vremena do naših dana, i ako su se promijenili, u kom pravcu će teći vode“, napisao je Žoldak u svojoj rediteljskoj eksplikaciji.
Predstava je proizvod dramaturškog „rimejka“, uz primjese pop-arta svojstvenog fizičkom teatru, u kojoj se autori poigravaju različitim žanrovima, osobito krimi-trilerom.
Svedena i minimalistički koncipirana, scena naglašava osjećaj nelagode. Upravo zbog toga likovi manijakalno udaraju o zidove i ne nalaze izlaz, pojašnjava Žoldak: „Akcenat u predstavi je stavljen na odnos između oca i sina, te posljedicama nedostatka majke, raskoši i moći, potrebe za sklapanjem braka, ali i na promjeni seksualne orijentacije. Sve ovo je i danas česta pojava, zbog čega nas ovo djelo tjera u jednu ruku da ispitamo šta je razlog tim pojavama i procesima“, izjavio je Žoldak.