Predstava „Udovica živog čoveka“, Zvezdara teatra, treće večeri Festivala prepliće sfumatirane nijanse komedije, koje su inače karakteristične za autorski potpis reditelja Dušana Kovačevića. Tekst i režiju potpisuje poznati dramski pisac, scenarista, filmski reditelj i akademik Dušan Kovačević, scenografiju Vladislava Munić Kanington, dok je kostimografkinja Dragica Laušević. U ovom komadu uloge tumače: Jelena Đokić (Marta), Sunčica Milanović (Tereza), Nela Mihailović (Sofija – Soja), Miodrag Krstović (Vojin – Voja), Anđelika Simić (Nana), Dušan Tomić (Bata).
Tekstopisac i reditelj Dušan Kovačević u autorskom slovu pojašnjava da je priča ove tamne komedije nalik na skoro sve njegove drame i filmove:
Sadržaj se skriva u samom naslovu „Udovica živog čovjeka“. Da li je to moguće? Jeste, ako nekoga sahranimo dok je živ jer vam je nanio veliki bol. I da bi se tako teška drama mogla gledati, potrebni su elementi komedije, kao kad se pije gorak lijek obložen slatkim ukusom.
Kovačević je svojevremeno za beogradsku Politiku (aut: BGT; 17. 10. 2024) pojasnio da je priča skrivena možda u naslovu „Udovica živog čovjeka“. Možda je malo ironičan naslov, ali kad budete gledali predstavu, vidjećete da je prilično tačan. Podnaslov je indikativniji, glasi: „Prepisivanje života“. I ovo jeste događaj u koji je upleteno nekoliko tokova i priča, a manje-više su priče o nasilju. To se i vezuje za sve moje komade, a odnose se uglavnom na ugroženost čovjeka ili porodice od neke vrste nasilja. Da li od državnog aparata, grupe koja vrši prisilu, i čovjek se bori protiv toga na razne načine, izjavio je poznati reditelj.
