Predstava „Boing – Boing“ iz novije produkcije Nikšićkog pozorišta biće izvedena u utorak, 26. jula sa početkom u 20 sati na sceni kolašinskog Centra za kulturu. Ovo je peto izvođenje ovog komada koje je imalo premijeru 19. maja, što govori u prilog ocjenama da će imati bogat postproducentski život. Gostovanje Nikšićkog pozorišta u Kolašinu realizuje se u okviru repertoara „Nikšićke kulturne scene 2022“.
Vodvilj „Boing – Boing“ rađen je po istoimenom tekstu poznatog francuskog komediografa Marka Kamelotija. Režiju je uradio Rastislav Ćopić, dramatuškinja je Isidora Milosavljević, scenografkinja Vesna Sušić, a kostimografija je djelo Ivane Ristić. Uloge su povjerene: Stevanu Vukoviću, Jovanu Krivokapiću, Gordani Mićunović, Žani Gardašević Bulatović, Maji Stojanović i Nikoli Vasiljeviću.
Autorski tim i glumački ansambl svojom estetikom potvrdili su snagu i moć dramske umjetnosti, koja pored katarze, čovjeku donosi radost, smijeh i ljepotu igre – onu ljepšu stranu života koji su nam i te kako potrebni u ovim turbulentnim vremenima. Atmosfera na premijeri, prvim reprizama i gostovanju u Pljevljima pokazala je da je pozorište mjesto koje nas zbližava i iz koga izlazimo sa željom da mu se ponovo vratimo.
Kamelotijev vodvilj koji je do sada na poznatim svjetskim scenama imao oko dvije stotine inscenacija, u rukopisu reditelja Rastislava Ćopića nije odrađen kao klasičan muzičko – scenski komad, kakav je po definiciji taj žanr. Rediteljska koncepcija ovog puta, publici je dominantno ponudila komediju situacije. Precizna glumačka igra upakovana u brze scene i replike na momente ima i elemente komedije karaktera. Izbor muzike prološki samo najavljuje te podžanrove komedije, u čijem je osnovu vodvilj. Tako osmišljena koncepcija, mladom reditelju Ćopiću, kojem je ovo prva režija po završetku studija, otvorila je put ka kolektivnom – timskom radu, koje svako dobro pozorišno djelo u sebi neminovno i nosi. To potvrđuju, bez izuzetka, svi segmenti ovog scenskog djela.
Glumački ansambl briljantno vodi ovu priču i glumačkim umijećem gradira radnju vodvilja iz scene u scenu. Sofisticirano iznose lepezu priče iz života jednog Parižanina koji manipulacijama komplikuje ne samo svoj, već i živote drugih ljudi, do kojih mu je samo naizgled stalo. Glumačku virtuoznost prepoznala je publika na prvim izvođenjima, nagrađujući ih smijehom i salvom aplauza nakon završenih scena i na poklonu.
Glumačka vještina ne bi bila tako upečatljiva bez umijeća ostalih članova autorskog tima.
Dramaturška intervencija Isidore Milosavljević minuciozno je ispoštovala piščevu dramasku radnju, ali je i vješto nadogradila izvorni tekst, diskursom o socijalnoj nejadnakosti.
Likovnost predstave do filigranskih detalja podređena je scenskoj radnji, tako da ni jedan detalj na sceni nije suvišan. Naprotiv!
Scenografija Vesne Sušić daje poseban pečat ovom komadu, jer njena rješenja nadopunjuju dinamičnost igre i vizuelni identitet komada. Sva vrata, zastori i druga scenografska rješenja i rekviziti opravdavaju radnju u svim detaljima, tako da vidno doprinose opštem utisku o predstavi, odnosno impresiji o oživljenom dramskom tekstu.
Priču koja se događa u Parizu, u stanu glavnog junaka Bernara koji je istovremeno vjeren za tri žene, stjuardese različitih nacionalnosti (Amerikanka, Njemica i Francuskinja) zaposlene u inostranim kompanijama, takođe je dopunjena estetikom kostima Ivane Ristić. Radi se o brižljivo odabranom koloritu i stilu, koji su upotpunosti u službi tih likova i situacija u kojima se nalaze.